سینمای هندی که عموماً با نام بالیوود و سابقاً به عنوان سینمای بمبئی شناخته می شود، صنعت فیلم هندی زبان هند مستقر در بمبئی (بمبئی سابق) است. اصطلاح محبوب بالیوود، که برای اشاره به جریان اصلی سینمای هندی استفاده می شود، نمونه ای از <<بمبی>> و <<هالیوود>> است. این صنعت بخشی از سینمای بزرگ تر هند است - بزرگترین سینمای جهان از نظر تعداد فیلم های بلند تولید شده، همراه با سینمای جنوب هند و دیگر صنایع فیلم هند.
در سال 2017، سینمای هند 1986 فیلم بلند تولید کرد که صنعت فیلم هندی بزرگترین فیلمساز آن بود که در همان سال 364 فیلم هندی تولید کرد. طبق داده های سال 2014، سینمای هندی 43 درصد از درآمد خالص گیشه هند را به خود اختصاص داده است. سینمای تامیل و تلوگو 36 درصد و سینمای منطقه ای باقی مانده 21 درصد را تشکیل می دهند. سینمای هندی از صنعت فیلم ایالات متحده پیشی گرفته و به بزرگترین مرکز تولید فیلم در جهان تبدیل شده است. در فروش بلیت در سال 2001، سینمای هند (شامل فیلم های هندی) حدود 3.6 میلیارد بلیت در سراسر جهان فروخت، در مقایسه با فروش 2.6 میلیارد بلیت هالیوود.فیلم های هندی قبلی تمایل به استفاده از هندوستانی بومی داشتند که توسط گویشوران هندی یا اردو قابل درک متقابل بود، در حالی که تولیدات هندی مدرن به طور فزاینده ای عناصر هندی را ترکیب می کردند.
محبوب ترین ژانر تجاری در سینمای هندی از دهه 1970، فیلم ماسالا بوده است که آزادانه ژانرهای مختلف از جمله اکشن، کمدی، عاشقانه، درام و ملودرام را به همراه اعداد موسیقی ترکیب می کند. فیلم های ماسالا عموماً در ژانر فیلم موزیکال قرار می گیرند، که سینمای هند بزرگترین تولیدکننده آن از دهه 1960 بوده است. اولین فیلم ناطق موزیکال هندی علم آرا (1931) بود، چند سال پس از اولین فیلم ناطق موزیکال هالیوود The Jazz Singer (1927). در کنار فیلم های تجاری ماسالا، ژانر متمایزی از فیلم های هنری به نام سینمای موازی نیز وجود داشته است که محتوای واقع گرایانه و پرهیز از اعداد موسیقایی را ارائه می دهد. در سال های اخیر، تمایز بین ماسالا تجاری و سینمای موازی به تدریج محو شده است، با تعداد فزاینده ای از فیلم های جریان اصلی که قراردادهایی را که زمانی به شدت با سینمای موازی مرتبط بود، اتخاذ می کنند.
درباره این سایت